şapalaq — is. 1. Əlin içi ilə vurulan zərbə, şillə. Üzünə bir şapalaq çəkdi. – Məşədi Salman axırıncı dəfə bu cavabı eşitdikdə Məmmədə bir şapalaq vurdu. T. Ş. S.. . . <Çobanların> çomaqları ki əlindən düşdü kütləşdilər, yəni yumruqla, şapalaqla bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəff — ə. 1) əlin içi, əlin ayası; 2) ovuc ovuc dolusu; 3) ayağın alt tərəfi; 4) şillə, şapalaq; 5) əlcək ə. dəf etmə, rədd etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəşidə — f. 1) çəkili, çəkilmiş; 2) sözlər arasında qoyulan üfüqi xətt; tire; 3) şapalaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
göyərti — 1. is. 1. Ümumiyyətlə bitkilər (ot, ağaclar, yarpaqlar). Hansı şeydir dəyişməyib dünyada; Göyərti də, heyvanat da, hava da. A. S.. . . Kəndin ətrafında, qapılarda, həyətlərdə göyərti əkmək, park salmaq, kölgəlik düzəltmək lazımdır. Ə. Vəl.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qradonaçalnik — <rus. градоначальник> 1917 ci il inqilabından qabaqkı Rusiyada xüsusi əhəmiyyəti olan şəhərlərdə qubernator hüququnda olan polis rəisi. <Umudbəyov> . . Nikolay vaxtında nər nər nərildəyirdi və qradonaçalnik Martınova küçədə elə bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şapalaqlamaq — f. Şapalaq vurmaq, şillələmək. <Müqim bəy> sonra da ayaqlarının ucunda dikəlib, peysərini şapalaqladı. S. R.. <Mollabacı> . . qulağımdan tutub, şapalaqlamağa başladı. H. S.. Geysubəyim Manafı şapalaqlamağa, üzünə tüpürməyə, yenə də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şapalaqlanmaq — məch. Şapalaqla vurulmaq, şapalaq yemək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaplamaq — f. Şapalaq vurmaq, şapalaqlamaq. <Əhməd:> İstəyirsənmi, peysərinə bir, beş, on yol da şaplayım, elə düz gedəsən?. . N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
